در حالى كه در آيه 35 از مجازات دنيوى آنها كه مساله مهر نهادن خداوند بر دلهاى آنان است بحث مىكند.
و در آيه مورد بحث گفتگو از مجازات اخروى آنها و انواع كيفرهاى دوزخى است.
توجه به اين نكته نيز لازم است كه" يجادلون" به صورت فعل مضارع است كه دلالت بر استمرار دارد، اشاره به اينكه اينگونه افراد كه آيات الهى را تكذيب كردهاند براى توجيه عقائد و اعمال زشت خود مرتبا به مجادله و گفتگوهاى بىاساس مىپردازند.
به هر حال در پايان آيه آنها را با اين سخن تهديد مىكند:" آنان به زودى نتيجه شوم كار خود را مىفهمند" (فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ).
" آن هنگام كه غلها و زنجيرها بر گردن آنها قرار گرفته و با اين غل و زنجير آنها را مىكشند" (إِذِ الْأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ وَ السَّلاسِلُ يُسْحَبُونَ) «1».
" به درون آب جوشان، و سپس در آتش دوزخ سوزانده مىشوند"! (فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ).
" يسجرون" از ماده" سجر" (بر وزن فجر) به گفته راغب در مفردات به معنى بر افروختن آتش و شعلهور ساختن آن است، و به گفته جمعى ديگر از ارباب
(1)" اغلال" جمع" غل" به معنى طوقى است كه بر گردن يا دست و پا مىنهند، و در اصل از ماده" غلل" بر وزن اجل، به معنى آبى است كه در ميان درختان جارى ميشود و اگر به خيانت" غلول" و به حرارت ناشى از تشنگى" غليل" مىگويند به خاطر نفوذ تدريجى آنها در درون انسان است، و" سلاسل" جمع" سلسلة" به معنى زنجير است و" يسحبون" از ماده" سحب" (بر وزن سهو) به معنى كشيدن است.