و مقام عدالت او ايجاب كرده كه گواهان ديگرى نيز معين فرموده است.
قرآن مىگويد: فَكَيْفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلى هؤُلاءِ شَهِيداً:" چگونه خواهد بود آن روز كه از هر امتى گواهى مىآوريم، و تو را گواه بر آنها قرار مىدهيم" (نساء- 41).
در حديثى در ذيل همين آيه در كتاب كافى از امام صادق (ع) مىخوانيم:
نزلت فى امة محمد (ص) خاصة، فى كل قرن منهم امام منا، شاهد عليهم، و محمد (ص) شاهد علينا:
" فرمود: اين در باره امت محمد (ص) نازل شده كه در هر قرنى براى آنها امامى از ما خواهد بود گواه بر آنان و محمد (ص) گواه بر همه ما است" «1».
قرآن مىگويد: يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ:" در آن روز زبانها و دستها و پاهايشان بر ضد آنها نسبت به اعمالى كه مرتكب شدند گواهى مىدهد" (نور- 24).
از آيات مورد بحث نيز استفاده مىشود كه چشم و گوش در زمره گواهانند، و از پارهاى از روايات بر مىآيد كه همه اعضاى تن به نوبه خود اعمالى را كه انجام دادهاند گواهى مىدهند «2».
آيات مورد بحث با صراحت از اين موضوع سخن مىگفت، و حتى اضافه مىكند كه گنهكاران كه هرگز انتظار نداشتند پوستهاى تن آنها به صورت گواهانى بر ضد آنان در آيند آنها را مخاطب ساخته مىگويند: چرا شما بر ضد ما گواهى
(1) اصول كافى جلد 1 صفحه 190. (2) لئالى الاخبار صفحه 462.