و برق دنيا است و از" ما خَلْفَهُمْ" انكار قيامت و روز رستاخيز است.
اين تفسير نيز ممكن است كه" ما بَيْنَ أَيْدِيهِمْ" اشاره به وضع دنياى آنها باشد،" وَ ما خَلْفَهُمْ" آيندهاى كه براى آنها و فرزندانشان در پيش است و معمولا بسيارى از جنايات را به خاطر تامين آينده آنها مىكنند.
سپس مىافزايد:" به سبب اين وضع اسفبار، فرمان عذاب الهى در باره آنها تحقق يافت، و به سرنوشت اقوام گمراهى از جن و انس كه قبل از آنها بودند گرفتار شدند" (وَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ) «1».
سپس آيه را با اين جمله پايان مىدهد" آنها مسلما زيانكار بودند" (إِنَّهُمْ كانُوا خاسِرِينَ).
اين تعبيرات در حقيقت نقطه مقابل تعبيراتى است كه در آيات بعد در مورد مؤمنان با استقامت مىخوانيم كه ياران آنها در اين دنيا و آخرت فرشتگانند و به آنها بشارت مىدهند كه هيچ غم و اندوهى براى آنها نخواهد بود.
(1)" فى امم" متعلق است به فعل محذوفى، و در تقدير چنين است: كائنين فى امم قد خلت ... اين احتمال نيز داده شده كه" فى" در اينجا به معنى" مع" باشد.