تفسیر نمونه

ناصر مکارم شیرازی

جلد 20 -صفحه : 507/ 422
نمايش فراداده

سوره الشورى (42): آيات 24 تا 26

أَمْ يَقُولُونَ افْتَرى‏ عَلَى اللَّهِ كَذِباً فَإِنْ يَشَإِ اللَّهُ يَخْتِمْ عَلى‏ قَلْبِكَ وَ يَمْحُ اللَّهُ الْباطِلَ وَ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ (24) وَ هُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يَعْفُوا عَنِ السَّيِّئاتِ وَ يَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ (25) وَ يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ الْكافِرُونَ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ (26)

ترجمه

24- آنها مى‏گويند، او بر خدا دروغ بسته، ولى اگر خدا بخواهد بر قلب تو مهر مى‏نهد (و قدرت اظهار اين آيات را از تو مى‏گيرد) و باطل را محو مى‏كند و حق را به فرمانش پابرجا مى‏سازد، چرا كه او به آنچه در درون دلها است آگاه است.

25- او كسى است كه توبه را از بندگانش مى‏پذيرد، و گناهان را مى‏بخشد و آنچه را انجام مى‏دهيد مى‏داند.

26- و درخواست كسانى را كه ايمان آورده‏اند و عمل صالح انجام داده‏اند اجابت مى‏كند، و از فضلش بر آنها مى‏افزايد، اما براى كافران عذاب شديدى است.

تفسير: او توبه بندگان را مى پذيرد

اين آيات ادامه آيات گذشته در زمينه رسالت و اجر رسالت، و مودت ذى القربى‏