بار ديگر در اين آيات به بيان نشانههاى پروردگار و دلائل توحيد پرداخته، و بحثى را كه در اين زمينه در آيات قبل آمده ادامه مىدهد.
در اينجا به سراغ مطلبى مىرود كه انسانها در زندگى مادى خود با آن بسيار سر و كار دارند، مخصوصا ساحلنشينان و مسافران درياها، مىگويد:" از آيات و نشانههاى خداوند كشتيهايى است همچون كوهها كه بر صفحه درياها به حركت در مىآيد" (وَ مِنْ آياتِهِ الْجَوارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ).
" جوار" جمع" جارية" توصيفى است براى" سفن" جمع" سفينه" به معنى كشتى كه براى اختصار از عبارت حذف شده و اصولا تكيه آيه روى همين جريان و حركت كشتيهاست، و به همين دليل مخصوصا اين وصف موضوع سخن قرار گرفته.
و اينكه لغت عرب به دختران جوان" جارية" گفته مىشود به خاطر جريان نشاط جوانى در تمام وجود آنها است.
" اعلام" جمع" علم" (بر وزن قلم) به معنى" كوه" است، ولى در اصل به معنى علامت و اثرى است كه از چيزى خبر مىدهد، مانند" علم الطريق" (نشانههاى راه) و" علم الجيش" (پرچم لشكر) و مانند آن، و اگر به" كوه"" علم" گفته مىشود به خاطر همين است كه از دور نمايان است، و گاه بر فراز آن آتشى مىافروختند تا نشانهاى براى رهگذران باشد، ولى بود و نبود آتش در اين نامگذارى تاثيرى ندارد.
به اين ترتيب قرآن مجيد در اين آيه- همچون آيات متعدد ديگر- حركت كشتيهاى كوه پيكر را بر صفحه درياها بر اثر وزش بادهاى منظم از نشانههاى خداوند مىشمرد.