سوره الشورى (42): آيات 32 تا 36 - تفسیر نمونه جلد 20

سوره الشورى (42): آيات 32 تا 36

وَ مِنْ آياتِهِ الْجَوارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ (32) إِنْ يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَواكِدَ عَلى‏ ظَهْرِهِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (33) أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِما كَسَبُوا وَ يَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ (34) وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِنا ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (35) فَما أُوتِيتُمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ فَمَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ وَ أَبْقى‏ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَ عَلى‏ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (36)

ترجمه

32- از نشانه‏هاى او كشتى‏هايى است همچون كوه‏ها كه در دريا در حركت است.

33- اگر اراده كند باد را ساكن مى‏سازد تا آنها بر پشت دريا متوقف شوند، در اين نشانه‏هايى است براى هر صبر كننده شكرگزار.

34- يا اگر بخواهد آنها را به خاطر اعمالى كه سرنشينانش مرتكب شده‏اند نابود مى‏سازد، و در عين حال بسيارى را مى‏بخشد.

35- تا كسانى كه در آيات ما مجادله مى‏كنند بدانند هيچ پناهگاهى ندارند.

36- آنچه به شما عطا شده متاع زودگذر زندگى دنيا است، و آنچه نزد خدا است براى كسانى كه ايمان آورده‏اند و بر پروردگارشان توكل مى‏كنند، بهتر و پايدارتر است.