لطفا منتظر باشید ...
مصائبى كه دامان ما را مى گيرد
در اين آيه نكاتى است كه بايد به آن توجه داشت:1- اين آيه به خوبى نشان مىدهد مصائبى كه دامنگير انسان مىشود يك نوع مجازات الهى و هشدار است (هر چند استثنائاتى دارد كه بعد به آن اشاره خواهد شد) و به اين ترتيب يكى از فلسفههاى حوادث دردناك و مشكلات زندگى روشن مىشود.جالب اينكه در حديثى از امير مؤمنان على (ع) مىخوانيم: كه از پيامبر گرامى خدا (ص) نقل مىكند كه فرمود:خير آية فى كتاب اللَّه هذه الاية! يا على! ما من خدش عود، و لا نكبة قدم الا بذنب، و ما عفى اللَّه عنه فى الدنيا فهو اكرم من ان يعود فيه و ما عاقب عليه فى الدنيا فهو اعدل من ان يثنى على عبده:" اين آيه (وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ ...) بهترين آيه در قرآن مجيد است، اى على! هر خراشى كه از چوبى بر تن انسان وارد مىشود، و هر لغزش قدمى، بر اثر گناهى است كه از او سر زده، و آنچه خداوند در دنيا عفو مىكند گرامىتر از آن است كه (در قيامت) در آن تجديد نظر فرمايد، و آنچه را كه در اين دنيا عقوبت فرموده عادلتر از آن است كه در آخرت بار ديگر كيفر دهد"! «1» و به اين ترتيب اينگونه مصائب علاوه بر اينكه بار انسان را سبك مىكند(1)" مجمع البيان" جلد 9 صفحه 31 (ذيل آيات مورد بحث) شبيه اين حديث در" در المنثور" و تفسير" روح المعانى" با تفاوتهايى ذيل آيات مورد بحث آمده است و حديث در اين زمينه فراوان است.
