مرده بوديد او شما را زنده كرد، سپس مىميراند، بار ديگر زنده مىكند، سپس به سوى او باز مىگرديد".
ولى آيه مورد بحث سخن از دو" اماته"" ميراندن" مىگويد در حالى كه در آيه سوره بقره يك" موت" است و يك" اماته" «1».
از ميان اين تفسيرها تفسير اول مناسبتر به نظر مىرسد.
اين نكته نيز قابل توجه است كه بعضى از طرفداران تناسخ خواستهاند از اين آيه براى زندگى و مرگ تكرارى انسانها و بازگشت ارواح به بدنهاى جديد در اين دنيا استدلال كنند، در حالى كه آيه فوق يكى از دلائل زنده نفى تناسخ است، زيرا مرگ و حيات را منحصر در دو قسمت مىكند، ولى طرفداران عقيده تناسخ خبر از مرگ و حياتهاى متعدد و متوالى مىدهند و معتقدند روح يك انسان ممكن است چند بار در كالبدهاى جديد و نطفههاى تازه حلول كند و به اين دنيا باز گردد.
به هر حال ناگفته پيداست كه پاسخ اين تقاضاى كافران كه از دوزخ بيرون آيند و به دنيا برگردند تا به گمان خود گذشته تاريك را جبران نمايند منفى است و منفى بودن آن به قدرى روشن است كه حتى در آيات مورد بحث سخنى از آن به ميان نيامده، تنها در آيه بعد مطلبى ذكر مىكند كه به منزله دليل آن است، مىفرمايد:" اين به خاطر آن است كه وقتى خداوند به يگانگى خوانده مىشد راه انكار پيش مىگرفتيد و كفر مىورزيديد، ولى هر گاه كسانى به او شرك مىآوردند در برابر آنها تسليم بوديد و ايمان مىآورديد"
(1) بعضى از مفسران اين احتمال را نيز دادهاند كه آيه فوق ناظر به" رجعت" باشد، اما با توجه به عموميت آيه فوق در باره همه كافران و عدم ثبوت عموميت رجعت نسبت به همه آنها اين تفسير قابل گفتگو است.