شاگردان خود را دعا كرد، سخن خود را چنين آغاز كرد: «ولست أسأل فى هؤلاء فقط، بل و فى الّذين يؤمنون بى بقولهم ليكونوا بأجمعهم واحدا كما أنّك يا أبت ثابت فى و أنا أيضا فيك ليكونوا أيضا فينا واحدا... أنا فيهم و أنت فى و يكونوا كاملين لواحد».
بر ارباب دانش و بينش و كسانى كه تا حدى به زبان عربى آشنا هستند دلالت اين جملهها بر آنچه گفته شد، پوشيده نيست و روشنتر از جمله فوق بر مدعا، جملههاى زير است.
1. فيلبس از عيسى درخواست نمود كه خدا را نشان دهد، وى در پاسخ گفت: «أما تؤمن أنّى فى أبى و أبى فى و هذا الكلام الّذى أقوله لكم ليس هو فى ذاتى وحدى بل من أبى الحال فيّ... أنا فى أبى و أبى فيّ».1
2. «لكن خرجت من اللّه وجئت».2
3. «به مردم دستور ميدهد كه غسل تعميد خود را بهنام پدر و پسر و روح القدس انجام دهند».3
اين كلمات و امثال آنها مبدأ و اساس عقايد تثليث و فرزندى عيسى و دستگاه حلول را تشكيل ميدهد و پيشوايان دينى دستگاه مسيحيت در تفسير و تشريح و تطبيق آن با مباحث عقلى، اختلاف فراوانى دارند.
قرآن از دو راه به اين افسانه خرافى پاسخ ميدهد:
1. زندگى حضرت عيسى را از انعقاد نطفه وى تا آخرين دقايق زندگى او شرح ميدهد و آشكارا ميرساند كه او نيز مانند باقى بشر پس از گذراندن دوران جنينى، در آغوش مادر خود تربيت يافت، سپس فصول مختلفى از عمر خود را گذراند و در تمام
1. انجيل يوحنا، فصل 14. 2. همان، فصل 8. 3. انجيل متى، فصل 28.