‌ نظام مالى در اسلام

58. «وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِى الصَّدَقاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْها رَضُوا وَ إِنْ لَمْ يُـعْطَوْا مِنْها إِذا هُمْ يَـسْخَـطُونَ؛

برخى از آنها (در تقسيم زكات) بر تو خرده مي‏گيرند، هرگاه بهره‏مند شوند خوشحال مي‏گردند و اگر بى نصيب شوند آن‏گاه خشمگين مي‏شوند».

59. «وَلَوْ أَ نَّـهُمْ رَضُوا ما آتاهُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَقالُوا حَسْبُنَا اللّهُ سَـيُـؤْتِـينَا اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنّا إِلَى اللّهِ راغِبُونَ؛

هرگاه آنها (منافقان) به آن‏چه خدا و رسول او داده راضى مي‏شدند و مي‏گفتند: خدا ما را كفايت مي‏كند و خدا و پيامبر او از كرم خويش به ما عطا مي‏نمايند و ما به سوى او متوجه هستيم (به نفع آنها بود)».

60. «إِنَّما الصَّـدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَالمَساكِـينِ وَالعامِلِـينَ عَلَيْها وَالمُـؤلَّـفَةِ قُلُوبُـهُمْ وَفِى الرِّقابِ وَالغارِمِـينَ وَفِى سَبِـيلِ اللّهِ وَابْنِ السَّبِـيلِ فَرِيضَةً مِنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِـيمٌ حَكِـيمٌ؛

زكات به فقيران، مساكين، عاملان زكات (كسانى كه مأمور جمع‏آورى زكاتند)؛ اشخاصى كه با دادن زكات قلوب آنها متوجه اسلام مي‏شود، براى آزاد كردن بندگان و (تأمين بدهي) بدهكاران و در راه خدا (كارهاى نيك) واماندگان در راه تعلق دارد؛ اين قرارى است از جانب خدا و او دانا و حكيم است».