آقا رئيس اسلام صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: خداوند متعال خواننده «قرآن» را به هر حرفيكه در نماز ايستاده قرائت كند، صد حسنه و اگر نشسته بخواند پنجاه حسنه و اگر در غير نماز با طهارت (وضو) باشد، بيست و پنج حسنه و بى طهارت ده حسنه عطا مىفرمايد.
مى فرمود: هر كس در شب، ده آيه از «قرآن» را تلاوت كند، او را از غافلان ننويسند، و هر كس پنجاه آيه تلاوت كند، او را از ذاكران نويسند. و هر كس صد آيه تلاوت كند او را در كتاب مطيعان و داعيان ثبت كنند.
و هر كس دويست آيه قرائت كند او را از زمره خاشعان شمرند. و هركس سيصد آيه بخواند او را از فايزان و (رستگاران) نويسند. و هركس پانصد آيه تلاوت كند از جمله مجتهدان نگارند.
مى فرمود: هر كس «قرآن» تلاوت كند گوئيا نبوت در ميان هر دو پهلوى او مندرج شده و به رتبه پيغمبران رسيده، ولى به او وحى نمى رسد.
مى فرمود: همانا اهل «قرآن» در بلندترين درجات آدميان هستند، بجز پيغمبران و مرسلين. پس حقوق اهل قرآن را اندك و كم مشماريد، زيرا براى ايشان از طرف خداى عزيزِ جبار مقام بلندى است.(3)
حجة الاسلام صديق عربانى