سفارش به قرآن و اهلبيت - سلسله داستان های آیه به آیه قرآن مجید نسخه متنی

سفارش به قرآن و اهلبيت

نبى مكرم دين صلّى الله عليه وآله وسلّم، هميشه دو چيز را بيشتر سفارش مىكرد و آن دو را بس مهم مىخواند: «قرآن و اهلبيت».

مى فرمود: دو چيزِ وزين و پرارزش در ميان شما به امانت مىگذارم «كتاب خدا و اهل بيت من»، اگر به آن دو چنگ بزنيد و از آن دو پيروى كنيد، اصلاً گمراه نخواهيد شد، آن دو تا مادميكه در حوض كوثر پيش من آيند از هم جدا نمى شوند.

اين همه سفارش و توصيه و آن همه اهميّت و تلاش براى آن بود كه «قرآن» ضامن سعادت و رفاه هر دو جهان است، مضامين «قرآن» و جهش مسلمين در صدر اوّل شاهد گوياى اين مطلب است. ولى مع الاسف ما مسلمانان از «قرآن مجيد» كه هُدىًلِلنّاس است، بطور كامل استقبال نكرديم و با آن قلوب خويش را منوّر ننموديم و از انتم الاعلون ان كنتم مؤمنين (5) بى بهره مانديم و از جهان بينى آن فاصله گرفتيم.

نمى دانم كدام عامل سبب شده كه اكثر ما از دانستن «قرآن» دور مانده و اقليتى هم فقط به فرا گرفتن تلاوت آن اكتفا كرده. بى آنكه از معانيش مطلع گرديم!

يكى از بزرگترين وظايف مسلمين در حال حاضر ترويج «قرآن» و تعليم و تعلّم «قرآن» و رو آوردن «بقرآن» است.

در اين باره وظيفه فقهاء و علماء و مسلمانان بيدار از ديگران سنگين تر است، بايد كارى كرد و وضعى پيش آورد كه مسلمانان بيدار و هوشيار گردند و به «كتاب عزيز خدا» روآورند.

بايد در مساجد و محافل و غيره درس «قرآن» بيشتر گفته شود. بايد در مدارس مسلمانها تدريس «قرآن» اجبارى شود.

بايد در همه ممالك اسلامى دانستن «قرآن» يكى از اساسى ترين شرايط هر استخدام باشد.

بايد در اين راه از تلاش و صرف پول و ايجاد وضع مناسب دريغ نشود. آرى در راه احياء اين امر يك بيدارى و تحول همه جانبه ضرورى است.

زيرا «قرآن» محبوب دل رسول اللّه صلّى الله عليه وآله وسلّم است، از قرائت و استماع و تلقين آن لذّت مىبرد و سير نمى شد.

زيرا خداى سبحان به او دستور داده بود كه «قرآن» را به تاءنّى و دقّت بخواند وَرَتِّل القرآن ترتيلا. هر شب پيش از خواب مُسبّحات را مىخواند و مىفرمود: در آنها آيه اى هست كه از هزار آيه بهتر است.(6)

(حجة الاسلام صديق عربانى)