سوره اختصاصى
«شب ليلة المعراج»، آقا حضرت رحمةٌ للعالمين صلّى الله عليه وآله وسلّم صدا زد: اى خدا؟!حضرت ابراهيم «عليه السلام» را خليل و دوست خودت قرار دادى.حضرت موسى «عليه السلام» راكليم و هم صحبت با خودت قرار دادى...خدايا ما چه كاره تو هستيم! ما را مىخواهى چه كاره كنى!خطاب آمد: «اى محمّد، تو را حبيب خودم قرار دادم و سوره حمد را هم اختصاص به تو دادم».اى محمد، حقا كه ما به تو «سبع مثانى و قرآن عظيم عنايت كرديم، كه تا به حال به هيچ كدام از اولياء و انبياء و پيغمبرانمان نداديم»بعد حضرت فرمود: خداوند متعال به خاطر دادن اين سوره بر من منّت جداگانه اى نهاد، «و آن را در مقابل قرآن كريم قرار داد.»حقا فاتحة الكتاب شريف ترين چيزيست كه در گنجهاى عرش الهى بوده.آگاه و هوشيار باشيد، «هر كس اين سوره را بخواند و به ولايت محمّد و آل محمّد صلّى الله عليه وآله وسلّم معتقد و نسبت به امر اين سوره تسليم و منقاد، و به ظاهر و باطن آن مومن باشد، خداى عزيز و كريم و مهربان و رئوف، در مقابل هر حرفى از اين سوره، حسنه و ثواب و مژدگانى به او عنايت مىكند كه از دنيا و آنچه در آن است از مال و منال... برايش بهتر است...».و هر كس به قرائت قارى اين سوره گوش بدهد، ثلث (يعنى يك سوم) ثواب قارى قرآن را به او مىدهند.(47)
شكر للّه كه خدا طبع روانم داده
هرچه دارم همه از اوست زپنهان و عيان
نعمتش را نتوان شكر نمودن هرگز
او مرا ياد دهد مطلب و خير و احوال
صحّتِ جسم و دل و ذكر و امانم داده
عقل و فكر و قلم و نطق بيانم داده
حكمت و معرفت و صبر و توانم داده
كه پس از بخشش آن شكر بر آنم داده
صحّتِ جسم و دل و ذكر و امانم داده
صحّتِ جسم و دل و ذكر و امانم داده