رانندگى در حال خواب
يكى از معانى «ب» در عربى، يارى خواستن است، بنابر اين وقتى مىگوئيم: بسم اللّه الرحمن الرحيم. يعنى: از خداوند بخشنده مهربان يارى مىجوئيم.راننده اى كه اهل تقوا بود، تعريف مىكرد:من خودم را عادت داده ام هميشه وقتى پشت فرمان مىنشينم، ابتدا بسم اللّه الرحمن الرحيم مىگويم.شبى، سوار كاميون بودم و از يك سر بالايى بالا مىرفتم، ناگهان خواب بر چشمانم غالب شد.نمى دانم چقدر گذشت كه ناگهان با صداى بوق ممتدى از خواب پريدم.وقتى حساب كردم، ديدم از آنجايى كه به خواب رفتم، تا اينجا حدود چند كيلومتر مىشود، يعنى من چند كيلومتر در خواب رانندگى كرده بودم.چه كسى او را در اين مدّت نگه داشتجاده سر بالا فرمان هم آزاد و مرگ هم در كمين. معلوم مىشود وقتى راننده از خداوند، مَدد خواسته است، «خداوند، هم به كمك او شتافته و او را از مرگ نجات داده است (78).»
خدا را كنم ياد از ابتدا
ثنا و ستايش مر او را سزد
اِلها تويى فرد و حىّ و قديم
تويى خالق آسمان و زمين
بود باز درهاى الطاف تو
تو توبه پذيرىّ و ما تائبيم
بسوى تو آريم دست نياز
تو هستى خداى رحيم و رئوف
كلام تو ما را بود رهنما
چه نامى بود به ز نام خدا
مديح و نيايش هم او را سزا
تو هستى سزاوار حمد و ثنا
تو پاينده هستىّ و هستى فنا
بروى هزاران چو من بينوا
تو بخشنده اىّ و گنهكار ما
بدرگاه تو آوريم التجا
كلام تو ما را بود رهنما
كلام تو ما را بود رهنما