بسم اللّه نگفت - سلسله داستان های آیه به آیه قرآن مجید نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

سلسله داستان های آیه به آیه قرآن مجید - نسخه متنی

علی میرخلف زاده

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

بسم اللّه نگفت

«آقا حضرت صادق آل محمّد صلّى الله عليه وآله وسلّم» فرمود:

اگر شيعيان ما در ابتداء و شروع به كارها «بسم اللّه» را ترك كنند، خداوند متعال آنها را به مكروهى مبتلا مىكند، تا متنبه شوند و شكر و ثناى او را بجا آورند. بعد فرمود:

يك روز عبداللّه بن يحيى محضر مقدس «آقا اميرالمؤمنين على عليه السلام» مشرف شد. مقابل حضرت كرسى و صندلى بود، حضرت به عبداللّه امر فرمودند كه روى صندلى بنشيند.

همينكه عبداللّه خواست روى كرسى و صندلى بنشيند، صندلى برگشت و عبداللّه واژگون شد و مُحكم به زمين افتاد و سرش شكست و خون جارى شد و از شدّت درد متاءلّم گرديد.

آقا حضرت على عليه السلام آب طلبيد و سر عبداللّه را با آن شست و شو و پاك فرمودند.

بعد دست مباركشان را روى سر عبداللّه كشيدند، گويا اصلاً هيچ اتّفاقى نيفتاده.

سپس فرمودند: «الحمد للّه كه خداوند متعال گناهان شيعيان ما را در همين دنيا پاك فرمود».

الحمد للّه رب العالمين كه خدا ابتلا و گرفتارى دنيا را موجب خلاصى و نجات و پاكى گناهان شيعيان ما قرار داد تا عبادات و طاعات آنها سالم بماند و مستحق ثواب شوند.

عبداللّه عرض كرد: يا اميرالمؤمنين، آيا كيفر و جزاى گناهان فقط در دنيا داده مىشود؟!

حضرت فرمود: بله، مگر فرمايش گهربار «حضرت پيغمبر اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم» را نشنيدى كه فرمود: دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است.

خداوند متعال ؛ شيعيان ما را به اين بلاها گرفتار مىكند كه از آلودگى گناه پاك شوند. و خداوند سبحان ؛ در سوره شورى فرموده: هر رنج و مصيبت و گرفتارى و بلا به شما مىرسد، همه از اعمال زشت وبد شماست، در صورتيكه خدا خيلى از گناهان شما را عفو مىكند و روز قيامت ثواب عبادتهاى شما را مىدهد.

ولى دشمنان ما را در همين دنيا جزاى عبادتهايشان را مىدهد، چون عبادتهاى آنها از روى اخلاص نيست و «ولايت» ما را ندارند، پس اعمال آنها ارزش و قيمت و بهايى ندارد و زمانيكه در قيامت وارد شوند، گناهانشان را به آنها نشان مىدهند و به خاطر بغض و عداوتى كه با «آل محمّد صلّى الله عليه وآله وسلّم» داشته اند، آنها را در آتش جهنّم مىاندازند.

عبداللّه عرض كرد: يا اميرالمؤمنين متوجّه شدم، ولى مىخواهم بفهمم چه گناهى در اينجا از من سر زده كه ديگر مرتكب آن نشوم.

حضرت فرمود: «وقتى مىخواستى بنشينى بسم اللّه الرحمن الرحيم نگفتى».

آيا نمى دانى كه «پيغمبر اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم» فرمود:

«هر كارى كه مىخواهى شروع كنى اوّل با نام خدا شروع كن. زيرا هر كارى كه بدون نام خدا شروع شود به پايان نرسد.»(73)




  • از نام خداوند است آرايش ديوانها
    بنمود به امر (كن) ايجاد همه عالم
    پاينده به امر او پوينده براه او
    تنها نه به خود گردند اين انجم و اين اقمار
    ثابت نتوان بودن جز ذات خداوندى
    جان طالب جانان است دل در پى دلدار است
    هر درد مرا اى دوست لطف تو مداوا كرد
    يارب چو بود (احمد) سر گشته كوى تو
    از لطف و كرم بنماى راهيش به رضوانها



  • در وصف صفات اوست مجموعه عنوانها
    از ذره ناچيزى تا پهنه كيهانها
    اجزاء همه عالم سر در خط فرمانها
    كاندر خم چو گانند چون گوى به ميدانها
    عالم همه سيارند پيوسته بدورانها
    كاين برده زكف دلها و آن خرم از او جانها
    بى ناز طبيبان و بى منت درمانها
    از لطف و كرم بنماى راهيش به رضوانها
    از لطف و كرم بنماى راهيش به رضوانها



(احمد كرمى)

/ 113