غلام خوشحال - سلسله داستان های آیه به آیه قرآن مجید نسخه متنی

غلام خوشحال

يكى از بزرگان، در روزگار قحطى، غلامى را ديد كه بسيار خوشحال و شاد بود.

به او گفت: مگر نمى بينى كه مردم چگونه گرفتار و در غم و غصه هستند، مگر تو غم و اندوهى ندارى

غلام گفت: من غمى ندارم، زيرا مولايى دارم كه انبارش پر از گندم است او براى من كافى است.

آن بزرگ مرد ناگهان بر سرش زد و با خود گفت: «آيا يك بار شده كه در عمرت، چنين حالتى نسبت به مولا و خداوند خود داشته باشى و او را براى خودت كافى بدانى!»(121)