گفتن الحمد لله
حضرت رسالت صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود:هرگاه حضرت حق سبحانه و تعالى، نعمتى به بنده اى كرامت فرمايد، و آن بنده بگويد:الحمد للّه خداوند متعال مىفرمايد: «اى ملائكه هاى من ببينيد، من به او چيز حقير و پستى عنايت كردم، و او به اِزاى آن نعمت گفت: الحمد لله اين كلمه اى كه بر زبان جارى ساخت شامل جميع محامد و مقابل همه نعمتهاى غير متناهى است.بر من واجب است كه در آخرت نعمت غير متناهى به او عنايت كنم.»و همچنين فرمود:«اگر كسى سبحان اللّه بگويد: نصف پيمانه حسناتش را پر مىكنم.ولى اگر كسى بگويد: الحمد لله، همه پيمانه حسناتش را پر خواهم نمود»(90)
اى كه پيوسته بنام تو ثنا خوان باشم
ياد نام تو مرا زنده نگه مىدارد
نعمتت وافر و گسترده بود سفره تو
قدر انعام خدا گر چه ندانم اما
شاكر از مرحمت ايزد منان باشم
پيش درگاه تو شرمنده و نالان باشم
چون شوم غافل از ذكر تو بيجان باشم
مات و مبهوت از آن نعمت و اين خوان باشم
شاكر از مرحمت ايزد منان باشم
شاكر از مرحمت ايزد منان باشم