شفاى امراض - سلسله داستان های آیه به آیه قرآن مجید نسخه متنی

شفاى امراض

مردى از دوستان و مُحبّين و ارادتمندان «آقا حضرت امام صادق آل محمّد صلّى الله عليه وآله وسلّم» به محضر مقدّس و مبارك آن حضرت شرف ياب شد، «در حاليكه مريض و دردمند بود، و از مرضش رنج مىبرد.»

آقا حضرت صادق عليه السلام فرمود: چى شده، چرا رنگت پريده

گفت: آقاجان، فدايت شوم، يك ماه است كه سخت مريض و بيمار و دردمند و ناراحتم و تب از من دور نمى شود و مرا رها نمى كند.

هرچه پيش دكتر و طبيب و پزشك رفتم، و آنچه را كه دستور دادند، و نسخه نوشتند و ويزيت دادند، پيچيده ام و انجام داده ام، ولى نتيجه نديده ام، بهره و سود و خوبى و فايده اى نداشته.

آقاجون دستم به دامنت، كمكم كن، ما بيچاره ها كسى را جز شما نداريم.

يك دعايى يا ثنايى يا دوايى به ما عنايت كنيد تا خوب شوم.

آقا حضرت صادق عليه السلام، فرمود: يقه پيراهنت را باز كن و سرت را در آن فرو كن و بعد از اذان و اقامه «هفت بار سوره حمد را بخوان و به خودت فوت كن، انشاء اللّه خوب مىشوى.»

آن مرد مىگويد: همينكه دستور فرزند زهرا سلام اللّه عليهما را انجام دادم، گويا آب روى آتش بود، مثل اينكه مرا به طناب بسته باشند و بعد باز كرده باشند و رهايم كنند، همينطور «من هم از درد و ناراحتى و رنج آزاد شدم.»(49)

(مقدم)