يك روز «پيغمبر اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم» از جايى عبور مىكردند، ديدند مردى دارد غلام خود را مىزند و غلام مىگويد: «اَعُوذُ بِاللّهِ» پناه مىبرم به خدا، ولى آن مرد، دست از زدن بر نمى داشت. غلام تا حضرت را ديد، گفت: «اَعُوذُ بِرَسُولِ اللّه» به رسول خدا پناه مىبرم. مرد تا پيغمبر را ديد، ايستاد.«پيغمبر رحمت للعالمين صلّى الله عليه وآله وسلّم» فرمود: بهتر آن بود كه اين غلام وقتى اسم خدا را برد، ديگر او را نمى زدى.آن مرد گفت: به خاطر اين حرفتان او را آزاد كردم.حضرت فرمود: اگر اين كار را نمى كردى رويت با آتش جهنّم مىسوخت.(43)