آداب قرائت قرآن

آداب قرائت بر دو قسم است:

1 آداب (ظاهريه).

2 آداب (باطنيه).

«آداب ظاهريه قرائت قرآن»:

1 با طهارت بودن. (يعنى با وضو بودن)

2 با كمال ادب خواندن.

3 با طماءنينه در حال ايستاده يا نشسته، بدون اينكه تكيه دهد يا چهار زانو بنشيند.

4 شمرده، شمرده بخواند، چنانچه در قرآن مىفرمايد: و رتّل القرآن ترتيلا.

5 جهر متوسط (يعنى معمولى بخواند) اگر ايمن از ريا باشد و الاّ آهسته بخواند.

6 با حال حُزن و گريه و بكاء باشد.

7 با تحسين و تجويد قرائت، يعنى با در نظر گرفتن قواعد تجويد.

8 اداء حقوق قرائت، با اينكه اگر به آيه سجده رسيده سجده كند، و اگر به آيه عذاب رسيد به خدا پناه ببرد و استعاذه كند. و اگر به آيه رحمت و مغفرت برخورد كرد استرحام و استغفار و شكرگزارى نمايد و به آيات بهشت مسئلت و درخواست كند. و به آيه دعاء، دعا نمايد، وبه آيه تكبير، تكبير گويد. و به آيه تسبيح، تسبيح كند.

9 قبل از شروع به قرائت استعاذه كند (اعوذ باللّه من الشيطان الرجيم گويد).

10 پس از فراغ از قرائت هر سوره بگويد: صدق اللّه العلى العظيم و بلّغ رسوله الكريم اللّهم انفعنا به وبارك لنا فيه و الحمد للّه رب العالمين.(11)