«شيخ ميرزا جواد آقا فرزند ميرزا شفيع ملكى تبريزى ساكن قم، عالمى است فقيه، اخلاقى، فاضل، متقى و قابل اعتماد. در نجف اشرف نزد بزرگان كسب علم كرد و مراتب سير و سلوك را نزد اخلاقى شهير مولا حسينقلى همدانى طى نمود و كمال يافت. در فقه و اصول محضر علامه حاج آقا رضا همدانى و ديگر علما را درك كرد و سپس به ايران بازگشت (سال 1320 ق). بعد از آن در دارالايمان قم ساكن شد و به وظايف شرعى خويش همت گماشت، مروجى براى دين و مربيى براى مؤمنين گشت. تا اين كه در روز عيد قربان سال 1343قمرى وفات نمود. در رثاى او شاگردش شيخ اسماعيل (تائب) «قصيده جواديه»اى سرداد كه در آخر آن سال وفاتش وجود داشت. (4) اسرار الصلاة كه حاوى هزار اسرار نماز است (5) و سير و سلوك از كتابهاى ايشان است».