دوستان و علاقهمندان آل محمد - صلوات الله عليهم - بايد در دهه اول محرم الحرام آثار خون و ماتم در وجودشان نمايان باشد. قلبى محزون و چهرهاى مصيبت زده داشته باشند و بعضى از خوشىها و لذات را ترك كرده، در تاسوعا، عاشورا و شب يازدهم محرم اندوه بيشترى داشته باشند.
«زيارت عاشورا» را در محرم ترك نكنند و در جلسات روضه و عزادارى شركت كنند. به ياد عطش و مصايب خاندان رسول الله صلّى الله عليه وآله در روز عاشورا باشند و نسبتبه سيدالشهدا عليه السلام اعلام همدردى كنند.
ارادتمندان امام حسين عليه السلام دعاى اول ماه محرم - كه اول سال قمرى است - را بخوانند و نماز شب اول ماه را به جاى آورند. از نيتخالص و عبادات مخلصانه كوتاهى نكنند و مواظب باشند كه در عزادارى امام حسين عليه السلام ريا و خودنمايى دخالت نكند.
توجه به اعمال محرم و عنايتبه عزادارى و سوگوارى، تعظيم شعائر الهى است كه هر چه لطف و دقت در آن بيشتر باشد، نورانيت و شرافت آن افزونتر خواهد بود.
روزه در ماه محرم مستحب است; اما در روز عاشورا اگر چه بهتر است از خوردنى و نوشيدنى تا عصر آن روز دورى كنيم، ولى روزه گرفتن مكروه است و هنگام عصر، كه آن حضرت از مصايب و اندوه دنيا راحتشد و به لقاى پروردگار رسيد، چيزى بخوريم.
زيارت قبر آن حضرت و قبور اصحاب وى نيز در عاشورا و محرم فضيلتبسيارى دارد. (12)