نشدهاند بر آن دعوت خواهند كرد» صحيح بود و همان گونه اتفاق افتاد و اين موضوع هم كه فرموده است: «آخرين افراد خوارج دزدان راهزن هستند.» همان گونه بود و چنان شد كه دعوت خوارج مضمحل گرديد و مردان آن نيست و نابود شدند و كار به آنجا كشيد كه جانشينان ايشان راهزنانى متظاهر به تبهكارى و تباهى در زمين بودند.
از جمله كسانى كه كارش به راهزنى انجاميد، وليد بن طريف شيبانى بود كه به روزگار هارون الرشيد پسر مهدى خروج كرد، هارون يزيد بن مزيد شيبانى را به مقابله او گسيل داشت، يزيد، وليد را كشت و سرش را نزد هارون برد، و خواهرش مرثيهيى براى او سروده است و بر شيوه همه شاعران خوارج در مرثيه خويش مدعى شده است كه وليد اهل تقوى و دين بوده است و حال آنكه وليد آن چنان كه او پنداشته نبوده است. خواهر وليد چنين مىگويد: «اى درخت خابور چگونه پر شاخ و برگى، گويا بر پسر طريف اندوه و جزعى ندارى، جوانمردى كه هيچ زاد و توشهيى را جز از راه تقوى دوست نمىداشت و مال را جز از راه نيزهها و شمشيرها نمىپسنديد...» مسلم بن وليد هم اشعارى در مدح يزيد بن مزيد سروده و ضمن آن يادآور شده است كه او موفق به كشتن وليد بن طريف شده است و چنين مىگويد: «ابن طريف خارجى كه با لشكرى به سوى او رفتى، مرگ را همچون رگبار