خانهاش مثلًا ما دام العمر مالك و مسكن يا معمر يا مرقب فوراً قبول كند و قبل از آن مدت در فرض اول يا قبل از مالك در فرض ثانى، بميرد پس حق السكنى و العمرى و الرقبى منتقل به وارث او مىشود. [1]
هر گاه مجنى عليه قبل از اخذ بحق الجنايه يا عفو از جانى، بميرد پس حق الجنايه منتقل به وارث مجنى عليه مىشود و لكن زوجين از حق القصاص ارث نمىبرند اجماعاً على ما حكى و در ارث بردن متقربين به ام مجنى عليه تأمل و اشكال است [2] و هر گاه حق القصاص تبديل شود به ديه زوجين و متقربين به ام مجنى عليه از ديه ارث مىبرند. [3]
پس هر گاه زوج زوجه خود را قذف نمايد حق حد القذف منتقل به وارث مىشود و هم چنين حق اللعان بنا بر قول جمعى [4] و به مقتضاى پارهاى از اخبار.
در نصب شبكه و امثال آن، پس هر گاه مالك شبكه قبل از وقوع صيد در شبكه بميرد حق ملكيت صيدى كه در شبكه بيفتد منتقل به وارث مالك شبكه مىشود و ورثه مالك آن صيد مىشوند به مجرد وقوع در شبكه.
پس هر گاه عتيق بميرد و وارث نسبى نداشته
[1] مگر آن كه قيد مباشرت و اختصاص شده باشد. [2] اشكالى نيست در اين كه اخوه و اخوات مادرى از ديه ارث نمىبرند و در غير آنها از خويشاوندان مادرى محل اشكال است گر چه اقرب آن است كه آنها هم ارث نمىبرند. [3] گذشته كه خويشاوندان مادرى ارث نمىبرند. [4] ارث لعان معلوم نيست. [5] وارث مالك صيد مىشود لكن به اعتبار انتقال حق الحيازه بودن محل تأمل است.