جزائرى استفاده مى كرد.(52) در اين راستا شهيد مطهرى از پيشنهاد شيخ عبدالكريم حائرى در تخصصى كردن درسهاى عالى حوزه جانبدارى مى كرد و در سخنان خود ضرورت اين كار را مى نمود:
(احتياج به تقسيم كار در فقه و به وجود آمدن رشته هاى تخصصى در فقاهت از صد سال پيش به اين طرف ضرورت پيدا كرده و در وضع موجود يا بايد فقهاء اين زمان جلو رشد و تكامل فقه را بگيرند و متوقف سازند و يا به اين پيشنهاد تسليم شوند.)(53)
اسلام به عنوان مكتبى كه در بسيارى از ارزشها و برنامه هاى فردى و اجتماعى با ديگر مكتبها در اساس راه جداگانه اى دارد رقيبان و دشمنان بسيارى نيز دارد و افزون بر استوار سازى خود براى از ميدان به در بردن اسلام و نابودى آن هم تلاش مى ورزند. بى گمان براى زمين گير كردن چنين دشمنان پر تلاش و پرتكاپو و در راه باطل خود پايدار و مقاوم بايد طرح و برنامه داشت. بر طرف كردن شبهه ها و ردّ دستاويزهاى اينان بدون آگاهى از انديشه هايى كه دارند و مى گسترانند و روى آنها پا مى فشرند ممكن نيست. متكلم اسلامى بدون اطلاع از تورات و انجيل و مانند مكتبهاى مادى و... نمى تواند آنها را نقد كند. در دوره صفويان كتابهاى تورات و انجيل به پارسى برگردانده شد و در دسترس حوزه ها قرار گرفت(54) و علماء با مطالعه و بررسى آنها به آگاهيهايى دست پيدا كردند اين خود آنان را در گفت وگوهاى گوناگونى كه در دوران صفوى و يا بعدها در دوره قاجاريان با مبلغان بيگانه رخ مى داد در جايگاهى والا قرار داده بود.
علاّمه بلاغى از آن رو توانست كتاب مهم و مفيد خود: (الهدى الى دين المصطفى) را در نقد انديشه هاى يهوديان و مسيحيان بنويسد كه در منابع