صفحه‌ى 270
است به جهت آن كه يا براى داخل شدن مكانى مستحب است يا براى بودن در آن مكان. پس در اين مقام چند فصل است:
و آن بسيار است:
غسل جمعه و رجحان آن از ضروريات شرع و تأكّد استحباب آن، معلوم از شريعت مقدسه و اخبار در ترغيب آن بسيار است. در بعض اخبار وارد شده كه غسل جمعه، سبب پاكيزگى اوست از جمعه تا جمعهى ديگر. [و] در بعضى، آن كه موجب طهارت و كفاره گناهان ما بين دو جمعه است بلكه در بعض اخبار، غسل جمعه را تعبير به واجب فرمودهاند، از آن جمله در خبرى وارد شده كه غسل جمعه واجب است بر مردان و زنان، چه حرّ باشند يا مملوك. و در خبر ديگر كه از غسل سؤال شده، جواب فرمودهاند: واجب است بر مردان و زنان، حرّ باشند يا عبد. و در خبر ديگر فرموده: غسل در روز جمعه واجب است. و در خبر ديگر سؤال كردهاند، چگونه غسل جمعه واجب شده؟ در جواب فرمودند كه: خداوند عالم جلّ شأنه، تمام فرمود نماز فريضه را به نوافل تا آن كه فرمود: و تمام كرد وضوء نافله را به غسل روز جمعه. و در خبر ديگر فرمود: ترك نمىكند غسل جمعه را مگر فاسق. و در خبر ديگر سؤال شده از كسى كه فراموش كرده باشد غسل جمعه را تا بعد از نماز جمعه، در جواب فرمودند: هر گاه وقت نماز باقى است غسل كند و نماز را اعاده نمايد و اگر وقت آن گذشته نماز او صحيح است. و اخبار ديگر هم قريب اين مضامين وارد شده از اين جهت نقل از جماعتى از علماء مثل كلينى و صدوق و شيخ بهائى قدس اللَّه اسرارهم قول به وجوب آن شده و لكن اقوى، استحباب آن است. و تعبير به وجوب آن به ملاحظهى قرائن كثيره، منزّل بر تأكّد استحباب است اگر چه احوط ترك نكردن آن است.
وقت غسل جمعه از طلوع فجر صادق روز جمعه تا زوال ظهر است و از بعد از ظهر آن، تا غروب روز شنبه، وقت قضاء آن است لكن احوط و اولى