غایة القصوی فی ترجمة العروة الوثقی

عباس قمی؛ مصحح: علی رضا أسداللهی فرد

جلد 1 -صفحه : 443/ 313
نمايش فراداده

‌صفحه‌ى 314

ركعت اول بعد از حمد بخواند «وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى‏ فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ» و در ركعت دوم بعد از حمد بخواند «وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها إِلَّا هُوَ وَ يَعْلَمُ ما فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فِي ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا يابِسٍ إِلَّا فِي كِتابٍ مُبِينٍ» پس دو دست را بلند كند و بگويد: «اللَّهُمَّ إِنِّى أَسْألُكَ بِمَفاتِحِ الْغَيْبِ الَّتى‏ لا يَعْلَمُها إِلَّا أَنْتَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وَ كَذا» و به جاى كذا و كذا حوائج خود را ذكر كند پس بگويد: «اللَّهُمَّ أَنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتى‏ وَ الْقادِرُ عَلَى طَلِبَتى‏ تَعْلَمُ حاجَتِي وَ أَسْأَلكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَيْهِ وَ (عليهم السلام) لَمَّا قَضَيْتَها لِي» و سؤال نمايد حاجت خود را. و اين دو ركعت غير از نافله مغرب است لكن اگر دو ركعت از نافله‏ى مغرب را بر اين وجه بكند، جايز است بلكه احوط است. و مستحب است نيز ما بين نماز مغرب و عشاء نماز وصيت و آن نيز دو ركعت است: در ركعت اول بعد از حمد سيزده مرتبه سوره‏ى «إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها» و در ركعت دوم بعد از حمد پانزده مرتبه سوره‏ى «قل هو اللَّه احد» بخواند.

مسأله 3

ظاهر آن است كه نماز وسطى كه در قرآن مجيد تأكيد شده بر محافظت آن، نماز ظهر است پس اگر نذر كند كه نماز وسطى را در مسجد به جا آورد يا آن كه در اول وقت مثلًا به جا آورد بايد نماز ظهر را در مسجد يا در اول وقت به جا آورد.

مسأله 4

جايز است نمازهاى نافله‏ى شبانه روزى و غيره را نشسته به جا آوردن، اگر چه در حال اختيار باشد لكن اولى در اين حال آن است كه هر دو ركعت را عوض يك ركعت ايستاده حساب كند پس عوض هشت ركعت نافله‏ى ظهر، هشت دو ركعت نشسته به جا آورد. و هم چنين در نافله‏ى عصر. و بنا بر اين عوض مفرده‏ى وتر يك دو ركعت نشسته به جا آورد هر ركعت به يك سلام.