صفحه‌ى 336
بلكه در حال نشستن مطلقاً.
مكروه است استقبال در حال جماع كردن و زير جامه پوشيدن بلكه در حالتى كه منافى با تعظيم الهى باشد.
هر گاه مصلّى اخلال به قبله كرد از روى علم و عمد، باطل است نمازش مطلقاً و اگر اخلال كرد از روى جهل يا نسيان يا غفلت يا خطا كرد در اعتقادش به قبله يا در ضيق وقت، پس اگر انحراف او از قبله بما بين يمين و يسار قبله است صحيح است و ما بقى نماز را رو به قبله كند [بخواند]، خواه وقت باقى باشد يا نباشد. و احوط در غير آن كسى كه خطاء كرده در اجتهاد به قبله، اعاده است مطلقاً و اگر انحراف به يمين و يسار يا پشت به قبله باشد ظاهر، وجوب اعاده است در وقت و خارج وقت نسبت به غير مخطى در اعتقاد. و اما نسبت به او اعاده است در وقت نه در خارج وقت اگر چه احوط اعاده است مطلقاً خصوص در صورتى كه پشت به قبله بوده و سزاوار است كه اين احتياط ترك نشود. و هم چنين است حكم نسبت به اثناء نماز نيز.
هر گاه شخص عالماً و عامداً ذبح يا نحر كرد به سمت غير قبله حرام است آن مذبوح و منحور. و اگر از روى نسيان يا جهل بوده يا جهت قبله را نشناخته حرام نمىشود. و حرام نيست ايضاً اگر متعذّر باشد ذبح حيوان رو به قبله مثل آن كه عاصى شده يا در چاه افتاده و امثال آنها از جاهائى كه ممكن نيست استقبال پس او را ذبح كند به هر سمت كه ممكن است اگر چه رو به قبله نباشد.
هر گاه ميت را رو به قبله در قبر نگذاشتهاند، واجب است نبش قبر به جهت استقبال او مادامى كه متلاشى نشده باشد و هتك حرمت او نشود خواه ترك استقبال از روى عمد باشد يا از روى جهل يا نسيان چنانچه گذشت در سابق.