فطرهى كسى بر ديگرى واجب باشد و خودش بدهد كافى نيست چه خودش غنى باشد يا فقير و به تكلّف بدهد، بلكه اگر بدهد فطره محسوب نيست زيرا كه خودش مكلّف به فطره نبوده. بلى، در صورتى كه تبرّعاً به قصد نيابت از آن كه بر او واجب است بدهد مجزى است بنا بر اقوى اگر چه خلاف احتياط است.
فطرهى غير هاشمى [سيد] بر هاشمى حرام است، مثل زكات مال به خلاف فطرهى هاشمى كه بر هاشمى و غير او حلال است. مدار بر هاشمى بودن معيل است نه عيال پس اگر عيال هاشمى باشد نه معيل، جايز نيست فطرهى او را به هاشمى بدهد و در عكس آن جايز است.
در عيال فرق نيست كه حاضر باشد نزد او و منزل او يا منزل ديگر باشد يا غايب باشد، پس هر گاه غلام يا كنيز او يا زن يا فرزند او سفر باشند و نفقه از مال او باشد، بايد خودش فطرهى آنها را بدهد چنانكه اگر خودش در سفر باشد و نفقهى عيالات خود را گذارده باشد كه صرف خود كنند فطرهى آنها را بايد خودش بدهد. بلى، اگر كسان او در نفقهى ديگرى باشند، فطرهى آنها بر او نيست چه منفق، غنى باشد و فطرهى آنها را بدهد يا نه اگر چه در فطرهى زوجه و مملوك كه در نفقهى ديگرى باشند و منفق فقير باشد يا آن كه فطرهى آنها را ندهد، احوط آن است كه شوهر و مولى بدهد. و هم چنين اگر آنها در نفقهى او باشند و نه در نفقهى ديگرى كه فطرهى آنها بر او نيست و لكن احوط آن است كه او فطرهى زوجه و مملوك خود را بدهد.
كسى كه از عيالات خود كه در نفقهى او هستند غائب باشد، بايد فطرهى آنها را بدهد يا آن كه وكيل كند آنها را كه از مال او بردارند و بدهند يا اذن دهد كه آنها به نيايت او تبرّعاً بدهند.
مملوكى كه مشترك باشد بين دو مالك، فطرهى او بر هر دو مىباشد هر كدام به قدر سهم خود در صورتى كه نفقهى او را بدهند و هر دو غنى باشند. و اگر يكى از دو مالك فقير و ديگرى غنى باشد، از فطرهى مملوك بالنسبه به مقدارى كه فقير مالك است ساقط مىشود و غنى بايد به قدر سهم خود بدهد. و اگر هر دو فقير باشند از هر دو ساقط است. و اگر نفقهى او بر يك كدام باشد و او غنى باشد، تمام فطره بر اوست و اگر فقير باشد، فطرهاش از او و از شريك ساقط است هر چند شريك غنى باشد لكن احوط آن است كه شريك غنى به مقدار سهم خود از فطرهى او بدهد. و اگر در نفقهى هيچ كدام نباشد از هر دو ساقط است و لكن احوط آن است كه هر كدام به قدر سهم خود بدهند اگر غنى باشند و در وجوب فطرهى مملوك بر شريكين در صورتى كه هر دو نفقهى او را دهند فرق نيست كه نفقهى او را بالاشتراك بدهند يا به نوبت، يك روز بر يكى و روز ديگر بر ديگرى و غروب شب عيد در نوبت يك كدام باشد، زيرا كه مدار بر عيلوله مشتركه است و اگر يكى از آنها به قدر سهم