کاوشی در نهج البلاغه

فخرالدین حجازی؛ همکاران: جعفر سبحانی، حسین رزمجو، سیداحمد خاتمی

نسخه متنی -صفحه : 251/ 123
نمايش فراداده

الف- توضيح و بررسى واژه‏هاى «مشورت» و «امر»:

1- «مشاوره» در لغت عرب، «نظر خواهى از افراد طرف مشورت است».

«راغب» در «مفردات» مى‏گويد: «التّشاور و المشاورة، استخراج بمراجعة البعض الى البعض.» «الفاظ سه گانه، تشاور، مشاوره و مشوره كسب نظر از طريق مراجعه برخى بر برخى ديگر است.» لفظ «شورى» كه در آيه دوم وارد شده است، اسم است به معنى «مشاوره» و احيانا به معنى «اشاره كردن» و يا موضوعى كه پيرامون آن به مشاوره مى‏نشينند، به كار مى‏رود. واژه «امر» در لغت عرب پنج ريشه دارد. و اگر به مناسبت‏هائى به يك رشته معانى ديگر منطبق گرديده همگى به خاطر يكى از اين پنج معنى است، و در حقيقت اين معانى به يكى از آنها بازگشت مى‏كند. بزرگ ريشه شناس فرهنگ عرب، «ابن فارس»، در فرهنگ خود كه براى شناختن ريشه معانى الفاظ نوشته است، چنين مى‏گويد: «امر» له اصول خمسة: الأمر من الأمور، و الأمر ضدّ النّهى و الامر النّماء و البركة، و المعلّم، و العجب.» امر پنج ريشه دارد:

1- امر چيز

2- امر مقابل نهى

3- امر رشد و بركت‏