منابع فقه

محمدتقی جعفری‏

نسخه متنی -صفحه : 166/ 156
نمايش فراداده

(جرّى قسمى از مارماهى است، زمير ماهى كوچكى است، طافى، ماهى است كه در آب مرده و روى آب قرار گرفته، طحال: سپرز) مى‏گويد: به حضرت باقر (عليه السلام) عرض كردم براى من قسمى از ماهى مى‏آورند كه پوست ندارد، فرمود آن ماهى كه پوست دارد مى‏توانى بخورى و آن ماهى كه پوست ندارد خوردنش جائز نيست.

2- در من لا يحضره الفقيه از امام صادق (عليه السلام) نقل شده كه هر ماهى كه داراى فلس است جائز الاكل است و هر ماهى كه پوست ندارد جائز الاكل نيست.

در اين مضمون مرحوم فيض ده روايت از كافى و تهذيب و من لا يحضره الفقيه نقل نموده است (الوافى ج 11، ص 11 و 12).

از تمام يا اكثر اين روايات حرمت اكل ماهى بدون فلس كاملا استنتاج مى‏شود.

اما ساير حيوانات دريايى- از نظر روايات مدرك معتبرى بر حرمت گوشت حيوانات دريايى وجود ندارد، ممكن است اطلاق ادله حرمت بعضى از حيوانات مانند سگ و خوك شامل نوع دريايى هم بوده باشد، بلكه يك روايت مرسله‏