براى كلمه «نفق» و «أنفق» در لغت چند معنى ذكر شده است كه مىتوان گفت جامع و قدر مشترك همه آن معانى، صرف كردن و مستهلك نمودن مال است.
ابن منظور مىگويد: «نفق ماله و درهمه و طعامه نفقا و نفاقا و نفق، نقص و قل، و قيل فنى و ذهب «1». يعنى مال او، يا درهم يا طعامش ناقص و اندك شد.
برخى گفتهاند يعنى: «نابود شد و از ميان رفت.» پس ماده نفق به معناى كم شدن و از ميان رفتن است.
اگر چه با ملاحظه ساير منابع فقهى روشن مىشود كه از كلمه «انفاق» نابود ساختن و از بين بردن مال به طور مطلق، منظور نيست، بلكه حد معتدلى را بايد در نظر گرفت، ليكن شايد بتوان استفاده كرد كه آيات انفاق، نظرى به عدم تراكم ثروت نيز دارد، زيرا مىگويد: از ثروت خود كم كنيد، مالتان را تقليل دهيد و به نفع جامعه، كه راه خداست، انفاق كنيد و به مصرف برسانيد و بعيد نيست در حدود 73 موردى كه در قرآن مجيد اين كلمه «انفاق» تكرار شده است براى همين
(1). لسان العرب«ماده نفق»