به نظر مىرسد كه اين آيه، روشنترين مضمون را در تنظيم امور مالى به دست مىدهد و اهميت حياتى مسائل اقتصادى را بيان مىكند.
2- آيه 265 از سوره «بقره» چنين است وَ مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ تَثْبِيتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ .. «مثل آنان كه در راه رضاى خداوند و براى استوار ساختن نفوس خويشتن، ثروت خود را مىبخشند مانند باغى است كه ..» ظهور اين آيه مىرساند كه يكى از علل انفاق نيز، تثبيت و استوار ساختن و پابرجاى نمودن خود انفاق كنندگان و بخشندگان است.
ممكن است در اينجا چنين به نظر رسد كه بنا بر اين نتيجه انفاق در حقيقت حفظ موجوديت خود اغنيا و توانگران است، در اين صورت اگر اغنيا بتوانند با استفاده از قدرتهاى ديگر، موجوديت خود را حفظ كنند، انفاق براى آنان حتمى و لازم نخواهد بود، اگر چه تمام افراد جامعه در فقر و فلاكت به سر برند و به روز سياه بنشينند.