2 ـ درس «اخلاق و عرفان»، براى عموم مردم كه در مدرسه فيضيه برقرار مىشد.
3 ـ درس «اخلاق و عرفان»، براى خواص كه در منزل معظمله تشكيل مىشد.
علاوه بر اين، آن عارف بزرگ هر روز در مسجد بالاسر حرم مطهر حضرت معصومه (عليها السلام) اقامه جماعت مىكرد.
حضرت امام خمينى (قدس سره) وآيةاللّهالعظمى بهاءالدّينى از جمله افرادى بودند كه در نماز جماعت حاج ميرزا جواد آقا شركت مىجستند.
سالهاى تابناكى كه اين شخصيّت علمى ـ اخلاقى در قم حضور داشت، زمينهساز هجرت بسيارى از علما و بزرگان شد. عوام و خواص از وجودش بهرههاى وافر مىبردند؛ منزل او دارالشفاى روان مردم زجرديده و مصيبت زده بود. در مناسبتهاى مختلف مذهبى، شيفتگان به محضرش مىشتافتند و از لطافت سخنانش ره توشه مىگرفتند.
گويا تقدير الهى چنين بود كه پاكى و قداست در حوزه علميه قم به مدت يازده سال به دست چنين مرد وارستهاى پىريزى شود، تا آنگاه «حاج شيخ عبدالكريم حائرى يزدي» پاى همت در اين راه بگذارد و حوزه علميه قم را تأسيس كند.
آنان كه با حالات اين فرزانه عارف آگاه بودند، وى را اهل عبادت و تهجّد دانسته و از بكّاؤون(1) زمان خويش محسوب مىكردند. كسى كه
(1). بسيار گريه كنندگان.