در مراقبات محرم از كتاب مراقبات (ص 13، چاپ اوّل) به پيشگاه مبارك حضرت سيّد الشهداء ـ روحى لتربته الفداء ـ عرض مىكند:
يا سيدى يا ليتنى كنت فداء لك من جميع هذه البلايا و جل هذه الرزايا. فياليت أهلى و أولادى كانوا مكان أهلك و أولادك مقتولين مأسورين، و ياليت سهم حرمله ـ لعنةاللّه عليه ـ ذبح رضيعى، و يا ليت ولدى علياً قطع عوض ولدك إرباً إرباً، و ياليت كبدى تفتتت من شدة العطش الخ.
اى آقاى من! اى كاش من در تمام اين حوادث و مصايب فداى تو مىشدم. اى كاش اهل و اولاد من به جاى اهل و اولاد تو بودند و مقتول و مجروح مىشدند. و اى كاش تير حرمله ـ لعنةالله عليه ـ شيرخوار مرا ذبح كرده بود، و اى كاش فرزندم على به جاى فرزندت تكه تكه مىشد، و اى كاش جگر من از شدت عطش مىسوخت....(1)
استاد حسنزاده آملى درباره ديدار با علامه و گفتگو درباره شخصيت مرحوم حاج ميرزا جواد آقا، چنين مىفرمايد:
عصر روز چهارشنبه 21 شعبان در قم، محضر استاد ـ روحى فداه ـ رسيدم و از محضر انورش از ميرزا جواد آقا سؤال كردم. جناب استاد علامه طباطبايى فرمودند:
«آقا، ايشان دستورالعملى براى مرحوم آقا شيخ محمد حسين
(1). كيهان انديشه، ش 8، «مصاحبه با آيةالله حسنزاده آملي».