نجاة العباد

سیدروح الله موسوی

نسخه متنی -صفحه : 394/ 295
نمايش فراداده

‌صفحه‌ى 298

عاقل باشد و صحيح است كفالت براى طفل و ديوانه، لكن بايد ولى آنها قبول نمايد.

مسأله 3 در كفيل و در كسى كه براى او كفيل شده (مكفولٌ له) معتبر است رضاى به عقد و امّا كسى را كه كفيل او مى‏شوند (مكفول) معتبر نيست رضاى او بنا بر اقوى و او نيز طرف عقد نيست.

مسأله 4 عقد كفالت لازم است و نمى‏شود فسخ كرد آن را، مگر با رضاى طرفين و مى‏شود براى هر يك از كفيل و مكفولٌ له خيار فسخ قرارداد در مدت معلومى.

مسأله 5 بعد از تمام شدن عقد كفالت با شرايط صحت مى‏تواند كسى كه براى او كفالت شده (مكفول له) از كفيل مطالبه كند شخصى را كه كفيلش شده، پس اگر كفالت بى‏شرط و قيد شده يا شرط شده كه او را فوراً حاضر كند مى‏تواند مطالبه كند كه فوراً حاضر كند و اگر قرارداد كردند كه در وقت معين ديگرى حاضر كند مى‏تواند به همان نحو مطالبه كند.

مسأله 6 بر كفيل واجب است كه به هر وسيله مشروعى متوسل شود براى احضار آن كس را كه كفيل او شده است.

مسأله 7 كراهت دارد كه انسان خود را در معرض كفالت درآورد و در حديث است كه كفالت خسارت و غرامت و ندامت دارد.