صفحه‌ى 392
طلاق واقع مىشود چه شوهر حاضر باشد يا نباشد و چه زن خبردار بشود يا نشود.
مسأله 10 به مجرد آن كه به زن خبر رسيد كه شوهرش مرده است اگر چه گوينده قولش حجت شرعيه نباشد بايد عده نگه دارد و ابتداء عده از همين وقت است و لكن نمىتواند شوهر كند، مگر آن كه مردن شوهرش معلوم شود يا به وجه شرعى ثابت شود.
مسأله 11 اگر زن يقين پيدا كند به مردن شوهرش، مىتواند بعد از عده نگاه داشتن شوهر كند بىمراجعه به حاكم شرع، لكن در اعتبار قول زن به اين كه شوهرش مرده است براى كسى كه مىخواهد او را بگيرد اشكال است، احتياط واجب آن است كه به كسى شوهر كند كه از واقعه خبردار نباشد.
مراد به وطى به شبهه آن است كه كسى نزديكى كند با زنى به اعتقاد آن كه زن خودش هست و زن او نباشد يا عقد كند زنى را به اعتقاد آن كه عقد او صحيح است و نزديكى كند، بعد معلوم شود عقد او صحيح نبوده.
مسأله 1 زنى كه با او نزديكى شده است به شبهه، بايد عده نگهدارد، چه شوهر دار باشد يا نباشد و چه زن و مرد هر دو در اشتباه باشند و چه مرد فقط، و احتياط واجب عده نگاه داشتن است در صورتى كه زن فقط در اشتباه بوده.
مسأله 2 عده از براى كسى كه با او زنا شده است نيست، چه از زنا آبستن شده باشد يا نه.
مسأله 3 عده نزديكى به شبهه مثل عده طلاق است به تفصيلى كه گفته شد.
مسأله 4 زنانى كه عده ندارند در طلاق مثل يائسه و غير آن، در اينجا نيز عده ندارند.