نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 391

ماه وسط را هلالى قرار دهد و از ماه پنجم آن چه از ماه اول ناقص شده بايد تمام كند و ده روز اضافه كند تا چهار ماه و ده روز ملفّق شود.

مسأله 4 زنى كه شوهرش مرد، مادامى كه در عده است واجب است از زينت و آرايش خوددارى كند چه در بدن مثل سرمه كشيدن و عطر زدن و حنا گرفتن و ساير آرايشهاى ديگرى كه مرسوم است و چه در لباس، چون لباسهايى كه در عيد و عروسى و شادى پوشيده مى‏شود و بالجمله هر چه زينت شمرده شود، و البته اين امور به حسب عادات و شهرها مختلف مى‏شود و بايد ملاحظه شود هر محلى به حسب متعارف آن.

مسأله 5 مانعى ندارد پاكيزه كردن لباس و بدن و شانه كردن سر و گرفتن ناخن و حمام رفتن و در رختخواب و فرش سنگين قيمت خوابيدن و نشستن و در خانه عالى مزيّن سكنى كردن و نيز مانعى ندارد تزيين كردن اولاد و خادم خود را.

مسأله 6 اگر زن مخالفت كند آن چه را كه گفته شد كه بر او واجب است معصيت كار است، لكن عده او صحيح است و واجب نيست عده‏اش را از سر بگيرد.

مسأله 7 كسى كه در عده وفات است مى‏تواند از خانه خارج شود دنبال كارهايى كه دارد، خصوصاً كارهاى لازم يا كارهاى مستحب، مثل حج و زيارت مشاهد مشرفه و عيادت مريض و امثال آن.

مسأله 8 اول عده وفات از وقتى است كه خبر فوت به زن مى‏رسد چه شوهر غائب باشد و چه حاضر باشد و خبر به واسطه مانعى به زن نرسد، پس بر زن واجب است از وقتى كه خبر موت به او رسيد عده نگاه دارد و از آرايش و زينت خوددارى كند.

مسأله 9 مبدأ عده طلاق مثل عده وفات نيست، بلكه از وقتى است كه‏