صفحهى 169
ديگرى تلگراف كردهاند، نزديك يا هم افق باشند و انسان بداند كه تلگراف از روى حكم حاكم شرع يا شهادت دو مرد عادل بوده است.
مسأله 9 به بينه شرعيه ماه ثابت مىشود، مگر آن كه هوا صاف باشد و مردم مجتمع براى رؤيت شوند و اختلاف بين آنها شود، به طورى كه احتمال اشتباه دو عادل قوى شود در اين صورت مشكل است عمل كردن به قول آنها.
روزههاى حرام و مكروه
مسأله 1 روزه عيد فطر و قربان حرام است، و نيز روزى را كه انسان نمىداند آخر شعبان است يا اول رمضان، اگر به نيت اول رمضان روزه بگيرد حرام مىباشد.
مسأله 2 اگر زن به واسطه گرفتن روزه مستحبى حق شوهرش از بين برود، احتياط واجب آن است كه روزه نگيرد و نيز احتياط واجب آن است كه اگر حق شوهر هم از بين نرود، بدون اجازه او روزه مستحبى نگيرد.
مسأله 3 روزه مستحبى اولاد اگر اسباب اذيت پدر و مادر شود، بايد روزه نگيرد.
مسأله 4 كسى كه مىداند روزه براى او ضرر ندارد، اگر چه دكتر بگويد ضرر دارد بايد روزه بگيرد. و كسى كه يقين يا گمان دارد كه روزه برايش ضرر دارد اگر چه دكتر بگويد ضرر ندارد، بايد روزه نگيرد و اگر روزه بگيرد صحيح نيست.
مسأله 5 غير از روزههايى كه گفته شد، روزههاى حرام ديگرى هم هست كه در كتابهاى مفصل گفته شده است، مثل روزه ايام تشريق براى كسى كه به منى است.
مسأله 6 روزه روز عاشورا و روزى كه انسان شك دارد كه عيد قربان است، و روزه مهمان، مكروه است.