آن چه براى روزه دار مكروه است - نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 161

مسأله 5 اگر آب دهان در فضاى دهان روزه دار جمع شود و آن را فرو برد اگر چه عمداً متذكر چيزى مانند ترشى شده باشد كه سبب جمع شدن آب دهان است روزه او صحيح است.

مسأله 6 آب بينى چنانچه به فضاى دهان نرسد و فرو رود اشكال ندارد. امّا چنانچه به فضاى دهان رسيد، احتياط واجب آن است كه آن را فرو نبرد.

مسأله 7 اگر مگس در گلوى روزه دار برود چنانچه ممكن باشد بايد آن را بيرون آورد و روزه او باطل نمى‏شود.

آن چه براى روزه دار مكروه است

‏

مسأله 1 چند چيز براى روزه دار مكروه است و از آن جمله است:

اول: دوا ريختن و سرمه كشيدن به چشم، در صورتى كه مزه آن به حلق نرسد، و چنانچه اكتحال با چيزهاى معطر و امثال آن صورت نگيرد كراهت ندارد. دوم: انجام دادن هر كارى كه مانند خون گرفتن و حمام رفتن باعث ضعف مى‏شود، انفيه كشيدن اگر نداند كه به حلق مى‏رسد و اگر به حلق برسد و فرو برد روزه‏اش باطل مى‏شود، بو كردن گياهان معطر، نشستن زن در آب، تر كردن لباس كه در بدن است. سوم: كشيدن دندان و هر كارى كه به واسطه آن از دهان خون بيايد، بى‏جهت آب يا چيزى در دهان كردن. هم چنين مكروه است انسان بدون قصد بيرون آمدن منى زن خود را ببوسد يا كارى كند كه شهوت خود را به حركت آورد.

جاهايى كه قضا و كفاره واجب است

‏

مسأله 1 اگر انسان روزه دار در ماه رمضان عمداً قى كند، فقط بايد قضاى آن روز را بگيرد، ولى اگر كار ديگرى كه روزه را باطل مى‏كند عمداً انجام دهد، در صورتى كه مى‏دانسته آن چيز روزه را باطل مى‏كند، قضا و كفاره بر او واجب‏