مسأله 1 كسى كه زكات مىگيرد بايد دوازده امامى باشد.مسأله 2 اگر طفل يا ديوانهاى از شيعه، فقير باشد، انسان مىتواند به ولى او زكات بدهد كه به مصرف او برساند.مسأله 3 به كسى كه معصيت كبيره را آشكارا به جا مىآورد، احتياط واجب آن است كه زكات ندهند.مسأله 4 انسان نمىتواند مخارج كسانى را كه مثل اولاد، خرجشان بر او واجب است از زكات بدهد.مسأله 5 اگر انسان زكات به پسرش بدهد كه خرج زن و نوكر و كلفت خود نمايد، اشكال ندارد.مسأله 6 اگر پسر به كتابهاى علمى دينى احتياج داشته باشد، پدر مىتواند براى خريدن آنها به او زكات از بابت سهم سبيل اللَّه بدهد.مسأله 7 پدر مىتواند به پسرش زكات بدهد كه براى خود زن بگيرد. پسر هم مىتواند براى آن كه پدرش زن بگيرد، زكات خود را به او بدهد.مسأله 8 زنى كه صيغه شده اگر فقير باشد، شوهرش و ديگران مىتوانند به او زكات بدهند، ولى اگر شوهرش در ضمن عقد شرط كند كه مخارج او را بدهد يا به جهت ديگرى دادن مخارجش بر او واجب باشد، در صورتى كه بتواند مخارج آن زن را بدهد نمىشود به آن زن زكات داد.مسأله 9 زن مىتواند به شوهر فقير خود زكات بدهد، اگر چه شوهر زكات را صرف مخارج خود آن زن نمايد.