لباس نمازگزار - نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 91

است، ولى احتياطاً اعاده كند.

مسأله 3 عورت مرد كه در نماز واجب است به پوشاند همان مقدارى است كه نگاه كردن به آن حرام است، يعنى پشت و پيش او كه عبارت از دبر و آلت رجوليت و بيضتين باشد، واجب است به پوشاند.

مسأله 4 واجب است احتياطاً پشت و پيش خود را طورى به پوشاند كه شبح عورت از روى لباس پيدا نباشد.

مسأله 5 عورت زن كه در نماز واجب است به پوشاند تمام بدن اوست.

مسأله 6 بر زن واجب است كه در نماز سر تا پا حتى موى سر را به پوشاند.

مسأله 7 پوشاندن صورت به مقدارى كه شستنش در وضو واجب است و دو دست تا مچ و دو پا تا مچ (ساق) واجب نيست.

مسأله 8 براى پوشاندن عورت از هر چيز مى‏توان استفاده كرد، حتى مثل گل مالى كردن يا در آب فرو رفتن يا با دست، امّا براى نماز اينها كفايت نمى‏كند.

مسأله 9 پوشاندن عورت در حال نماز با پنبه يا پشم نبافته مانعى ندارد.

مسأله 10 در حال اختيار براى پوشش عورت در نماز بنا بر احتياط مستحب، از برگ درخت و مثل آن استفاده نكند.

لباس نمازگزار

نمازگزار در لباس و ساتر خود چند چيز را بايد رعايت كند:

مسأله 1 اول: لباس و ساتر نمازگزار بايد پاك باشد، مگر آن كه طورى باشد كه تنها در او نشود نماز خواند، مثل جوراب و بند شلوار.

مسأله 2 دوم: لباس و ساتر نمازگزار بايد مباح باشد، كه اگر در لباس غصبى نماز بخواند باطل است.

مسأله 3 اگر نمى‏داند كه لباس غصبى است و در او نماز خواند، نمازش صحيح است.