نجاستهايى كه اجتناب از آنها در نماز لازم نيست - نجاة العباد نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

نجاة العباد - نسخه متنی

سیدروح الله موسوی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 78

نمى‏داند لباس خودش نجس شده يا لباسى كه هيچ از آن استفاده نمى‏كند و مال ديگرى است، احتياط واجب آن است كه از لباس خود و يا ظرف محل ابتلاء خود اجتناب كند.

مسأله 2 اخلاطى كه از گلو يا بينى مى‏آيد اگر خون نداشته باشد، اگر چه در باطن با خون برخورد نموده پاك است و هم چنين اشيائى كه از خارج داخل بدن شوند و در آنجا ملاقات با نجاست نمايند، مانند اسباب اماله كه در مخرج غائط وارد مى‏شود، اگر بعد از بيرون آمدن آلوده به نجاست نيست، پاك است.

نجاستهايى كه اجتناب از آنها در نماز لازم نيست

مسأله 1 اگر در بدن يا لباس نمازگزار خون زخم يا جراحت يا دمل باشد، چنانچه طورى است كه آب كشيدن و تطهير بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براى بيشتر مردم سخت است، تا وقتى كه زخم و يا جراحت و دمل خوب نشده مى‏تواند با آن خون نماز بخواند، و هم چنين است اگر شستن يا عوض كردن لباس بر خود شخص مشكل و دشوار باشد، اگر چه براى بيشتر مردم مشكل نباشد، در اين صورت شستن لازم نيست.

مسأله 2 اگر خون از زخمى كه توى دهان و بينى و مانند اينها است و هم چنين خون بواسير اگر چه دهانه‏اش بيرون نباشد به بدن يا لباس برسد، با شرايطى كه در بالا گفته شد، صحت نماز با آن خالى از قوت نيست.

مسأله 3 خونى كه كمتر از جاى يك درهم، كه به اندازه بند انگشت سبابه است، بدن يا لباس نمازگزار به آن آلوده باشد نمازش صحيح است.

مسأله 4 خون كمتر از درهم در صورتى نماز با آن صحيح است كه خون حيض يا نفاس و بنا بر احتياط واجب خون استحاضه و نجس العين، مثل خون سگ و خوك و كافر و مردار، و خون حيوان حرام گوشت نباشد اگر چه صحت نماز در غير خون حيض و نفاس و استحاضه خالى از وجه نيست.

/ 394