مسأله 1 اگر در بدن يا لباس نمازگزار خون زخم يا جراحت يا دمل باشد، چنانچه طورى است كه آب كشيدن و تطهير بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براى بيشتر مردم سخت است، تا وقتى كه زخم و يا جراحت و دمل خوب نشده مىتواند با آن خون نماز بخواند، و هم چنين است اگر شستن يا عوض كردن لباس بر خود شخص مشكل و دشوار باشد، اگر چه براى بيشتر مردم مشكل نباشد، در اين صورت شستن لازم نيست.مسأله 2 اگر خون از زخمى كه توى دهان و بينى و مانند اينها است و هم چنين خون بواسير اگر چه دهانهاش بيرون نباشد به بدن يا لباس برسد، با شرايطى كه در بالا گفته شد، صحت نماز با آن خالى از قوت نيست.مسأله 3 خونى كه كمتر از جاى يك درهم، كه به اندازه بند انگشت سبابه است، بدن يا لباس نمازگزار به آن آلوده باشد نمازش صحيح است.مسأله 4 خون كمتر از درهم در صورتى نماز با آن صحيح است كه خون حيض يا نفاس و بنا بر احتياط واجب خون استحاضه و نجس العين، مثل خون سگ و خوك و كافر و مردار، و خون حيوان حرام گوشت نباشد اگر چه صحت نماز در غير خون حيض و نفاس و استحاضه خالى از وجه نيست.