شكهايى كه نبايد به آنها اعتنا كرد - نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 114

مسأله 19 پنجم: شك بين چهار و پنج، بنا بگذارد بر چهار و نماز را تمام كند و بعد دو سجده سهو به جا بياورد.

مسأله 20 ششم: شك بين چهار و پنج در حال ايستادگى، بايد بنشيند و شك او كه سه و چهار شد بنا بر چهار بگذارد و تشهد و سلام را بگويد و بعد يك ركعت احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته به جا آورد.

مسأله 21 هفتم: شك بين سه و پنج در حال ايستادگى، بايد بنشيند و شك او بين دو و چهار مى‏شود، بنا بر چهار گذاشته نماز را تمام مى‏كند و بعد دو ركعت نماز احتياط ايستاده به جا آورد.

مسأله 22 هشتم: شك بين سه و چهار و پنج، در حال ايستادگى بايد بنشيند و شك او مى‏شود دو و سه و چهار، بنا بگذارد بر چهار و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده و دو ركعت نشسته به جا آورد به طورى كه گفته شد.

مسأله 23 نهم: شك بين پنج و شش، در حال ايستادگى بايد بنشيند و شك او مى‏شود چهار و پنج و بنا مى‏گذارد بر چهار و نماز را تمام مى‏كند و بعد دو سجده سهو به جا آورد براى شك بين چهار و پنج.

مسأله 24 بهتر است در پنج قسم آخرى دو مرتبه نماز را احتياطاً از اول بخواند.

مسأله 25 اگر شك در عدد ركعات نماز كرد در بين نماز در غير صورتهايى كه گفته شد نماز باطل است و راه اصلاحى ندارد.

شكهايى كه نبايد به آنها اعتنا كرد

اول: شك در چيزى از نماز بعد از گذشتن محل آن، مثل شك در خواندن حمد بعد از دخول در قرائت سوره.

مسأله 1 اگر در بين نماز شك كند كه يكى از كارهاى واجب آن را انجام داده يا نه، مثلًا شك كند كه حمد را خوانده يا نه، چنانچه مشغول كارى كه بايد