عده وطى به شبهه - نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 392

طلاق واقع مى‏شود چه شوهر حاضر باشد يا نباشد و چه زن خبردار بشود يا نشود.

مسأله 10 به مجرد آن كه به زن خبر رسيد كه شوهرش مرده است اگر چه گوينده قولش حجت شرعيه نباشد بايد عده نگه دارد و ابتداء عده از همين وقت است و لكن نمى‏تواند شوهر كند، مگر آن كه مردن شوهرش معلوم شود يا به وجه شرعى ثابت شود.

مسأله 11 اگر زن يقين پيدا كند به مردن شوهرش، مى‏تواند بعد از عده نگاه داشتن شوهر كند بى‏مراجعه به حاكم شرع، لكن در اعتبار قول زن به اين كه شوهرش مرده است براى كسى كه مى‏خواهد او را بگيرد اشكال است، احتياط واجب آن است كه به كسى شوهر كند كه از واقعه خبردار نباشد.

عده وطى به شبهه

‏

مراد به وطى به شبهه آن است كه كسى نزديكى كند با زنى به اعتقاد آن كه زن خودش هست و زن او نباشد يا عقد كند زنى را به اعتقاد آن كه عقد او صحيح است و نزديكى كند، بعد معلوم شود عقد او صحيح نبوده.

مسأله 1 زنى كه با او نزديكى شده است به شبهه، بايد عده نگهدارد، چه شوهر دار باشد يا نباشد و چه زن و مرد هر دو در اشتباه باشند و چه مرد فقط، و احتياط واجب عده نگاه داشتن است در صورتى كه زن فقط در اشتباه بوده.

مسأله 2 عده از براى كسى كه با او زنا شده است نيست، چه از زنا آبستن شده باشد يا نه.

مسأله 3 عده نزديكى به شبهه مثل عده طلاق است به تفصيلى كه گفته شد.

مسأله 4 زنانى كه عده ندارند در طلاق مثل يائسه و غير آن، در اينجا نيز عده ندارند.