تشهد - نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 104

مسأله 5 در سجده واجب است ذكر گفتن و اگر خواست تسبيح بگويد مى‏تواند سه مرتبه «سبحان اللَّه» يا يك مرتبه «سبحان ربي الأعلى و بحمده» بگويد.

مسأله 6 در ذكر سجده طمأنينه لازم است و تا سر به سجده نگذاشته ذكر نگويد، و تا ذكر او تمام نشده سر از سجده برندارد.

مسأله 7 در سجده بايد پيشانى خود را بر چيزى بگذارد كه سجده بر آن صحيح است و آن چيزهايى است كه قبلًا گفته شد، يعنى زمين و آن چه از زمين مى‏رويد و خوراكى و پوشاكى نيست.

مسأله 8 بعد از سجده اول بايد به حالت اطمينان بنشيند و بعد به سجده دوم برود.

مسأله 9 در سجده بايد محل ايستادن با جايى كه پيشانى خود را مى‏گذارد مساوى باشد، يا بيشتر از قطر يك خشت و حد اكثر بيشتر از چهار انگشت پهلوى هم اختلاف سطح نداشته باشند.

مسأله 10 كسى كه نمى‏تواند سر به سجده گذارد بايد به اندازه‏اى كه مى‏تواند خم شود و آن چه را بر او سجده مى‏كند بياورد بالا و بر پيشانى خود بگذارد.

تشهد

مسأله 1 تشهد در نمازهاى دو ركعتى يك مرتبه و در نمازهاى سه ركعتى و چهار ركعتى دو مرتبه واجب است.

مسأله 2 بعد از سر برداشتن از سجده دوم در ركعت دوم واجب است تشهد در نمازهاى دو ركعتى، و بعد از سر برداشتن از سجده دوم در ركعت سوم يا چهارم در نمازهاى سه ركعتى يا چهار ركعتى.

مسأله 3 تشهد در نماز واجب است، ولى ركن نيست، پس اگر سهواً ترك‏