وصيت به حج - نجاة العباد نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

نجاة العباد - نسخه متنی

سیدروح الله موسوی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 213

مسأله 16 اجير مالك مى‏شود اجرت را پس از عقد اجاره، لكن لازم نيست اجرت را به او بدهند مگر بعد از عمل، اگر قرينه در كار نباشد كه اجرت را پيش از عمل بدهند.

مسأله 17 اگر كسى را اجير كردند براى حج و ذكرى نكردند كه خودت به جا آورى يا اجير بگيرى و قرينه‏اى در كار نباشد، بايد خودش به جا آورد و نمى‏تواند اجير بگيرد.

مسأله 18 جايز است از براى ميت حج كنند تبرعاً چه حج واجب و چه مستحب. و جايز است حج مستحب براى او بكنند با بودن حج واجب به عهده او.

وصيت به حج

مسأله 1 اگر وصيت كند كه براى او حج بگيرند و معلوم باشد كه حج واجب به گردن اوست، بايد از اصل مال خارج شود، و اگر وصيت كند كه از ثلث، حج بدهند بايد از ثلث بدهند و اگر كافى نشد، تتمه را از اصل بدهند.

مسأله 2 اگر بدانند كه حج واجب به گردنش نيست و وصيت به حج كند، بايد از ثلث بدهند، مگر آن كه ورثه اجازه دهند زائد بر ثلث را.

مسأله 3 اگر معلوم نباشد كه حج واجب به عهده او است و معلوم نباشد كه سابقاً هم به عهده او بوده، حج از ثلث داده مى‏شود.

مسأله 4 اگر معلوم بوده كه حج واجب به عهده او بوده و ندانند به جا آورده يا نه، بايد حج را از اصل مال بدهند.

مسأله 5 اگر ميت تعيين اجرت نكند، لازم است بر وصى با راضى نبودن ورثه يا صغير بودن آنها آن كه اقتصار كند به اجرت مثل عمل و زياده از آن اجير نكند، و اگر كسى پيدا شود كه كمتر از اجرت متعارف را بگيرد واجب است او را اجير كند.

/ 394