مزارعه آن است كه مالك زمينى را در اختيار زارع بگذارد تا زراعت كند و مقدارى از محصول آن را به مالك بدهد.مسأله 1 در مزارعه علاوه بر بلوغ و عقل و قصد و اختيار و رشد، چند چيز معتبر است:اول: ايجاب و قبول، مثل اين كه صاحب زمين به زارع بگويد زمينى را براى زراعت به تو واگذار كردم و زارع هم بگويد قبول كردم، و يا مالك بگويد زمينى را به تو واگذار كردم و زارع بدون اين كه حرفى بزند مشغول كار شود. و عقد مزارعه لازم نيست كه با لفظ عربى بيان شود، بلكه هر لفظى كه معنى آن را افاده كند كافى است. و اگر چيزهايى را كه تعيين آن در مزارعه لازم است تعيين كنند، جريان معاطات در آن بعيد نيست.دوم: حاصل بايد ميان صاحب زمين و زارع مشاع باشد پس اگر همه حاصل را براى يك نفر قرار بدهند و يا شرط كنند كه قسمت مخصوصى از آن، مثلًا قسمتى كه اول يا آخر به دست مىآيد مال يك نفر و بقيه مال ديگرى باشد مزارعه صحيح نيست.سوم: قسمت زارع را مشخص و معين كنند مثل اين كه قرار گذارند كه سهم او نصف يا ثلث و يا ربع و امثال اينها باشد.چهارم: مدتى را كه بايد زمين در اختيار زارع باشد معين كنند و بايد مدت به
لطفا منتظر باشید ...
