چيزهايى كه روزه را باطل مى‏كند - نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 153

مسأله 12 اگر بخواهد از غير، روزه بگيرد بايد قصد نيابت او را بكند.

مسأله 13 روزى را كه انسان شك دارد آخر شعبان يا اول رمضان است بنا بگذارد كه آخر شعبان است و واجب نيست روزه بگيرد. و چنانچه بخواهد روزه بگيرد نمى‏تواند نيت روزه رمضان كند، ولى به طور ترديد مى‏تواند نيت كند كه اگر رمضان است روزه رمضان، و اگر رمضان نيست روزه مستحب باشد. و هم چنين مى‏تواند روزه قضا و يا روزه مستحبى نيت كند و چنانچه بعد معلوم شد رمضان بوده، از رمضان محسوب مى‏شود.

مسأله 14 چنانچه در روزى كه شك دارد آيا آخر شعبان است يا اول رمضان بنا گذاشت افطار كند و در ما بين روز معلوم شد ماه رمضان است، چنانچه كارى كه روزه را باطل مى‏كند انجام داده باشد و يا بعد از زوال ظهر معلوم شده كه رمضان است، بايد باقى مانده روز را ادب كند و امساك نمايد، و بعد از رمضان هم قضاء آن روز را بگيرد. امّا چنانچه كارى كه روزه را باطل مى‏كند تا قبل از ظهر انجام نداده باشد، نيت شهر رمضان مى‏كند و روزه او صحيح است.

مسأله 15 در روزه مستحب و روزه واجبى كه وقت آن معين نيست اگر قصد كند كه روزه خود را باطل كند و يا مردد شود كه به جا آورد يا نه، چنانچه به جا نياورد و پيش از ظهر دوباره نيت روزه كند، روزه او صحيح است.

چيزهايى كه روزه را باطل مى‏كند

مسأله نه چيز روزه را باطل مى‏كند: اول: خوردن و آشاميدن. دوم: جماع. سوم: استمناء، يعنى انسان با خود كارى كند كه منى از آن بيرون آيد. چهارم: دروغ بستن به خدا و پيغمبر و جانشينان پيغمبر (صلوات اللَّه عليهم) پنجم: رسانيدن غبار غليظ به حلق. ششم: فرو بردن تمام سر در آب. هفتم: باقى ماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا اذان صبح. هشتم: اماله كردن با چيزهاى روان. نهم: قى كردن، كه احكام تمام اينها در مسائل آينده يكى پس از ديگرى بيان مى‏شود.