احكام حج مستحبى - نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 219

كافى نبود، بايد حجّة الاسلام را از مال او بدهند.

مسأله 30 كسى كه بر عهده او حج نذرى موسّع است مى‏تواند قبل از عمل به نذر، حج مستحب به جا آورد.

مسأله 31 اگر نذر كند كه يا حج خودش بكند يا كسى را به حج بفرستد، واجب است يكى از اين دو عمل را به جا آورد، و اگر به جا نياورد و مرد واجب است از مال او يكى را قضا كنند.

مسأله 32 اگر نذر كند سواره به حج برود نذرش صحيح است، و اگر نذر كند پياده برود نيز صحيح است، چه پياده رفتن افضل باشد از سواره يا بعكس، در هر صورت هر دو نذر صحيح و منعقد است.

مسأله 33 اگر نذر كند پاى برهنه حج كند نيز صحيح است و بايد برود.

مسأله 34 شرط است در صحيح بودن نذر و منعقد شدن آن، آن كه نذر كننده قادر باشد به آوردن آن و ضرر بدنى براى او نداشته باشد و حرج و مشقت در آن نباشد، پس اگر نذر كرد پياده يا پاى برهنه برود و نمى‏توانست برود يا ضرر بدنى يا مشقت داشت، نذرش باطل است.

مسأله 35 اگر نذر كرد پياده به حج برود، نبايد كشتى سوار شود و اگر غير راه سواره راهى نباشد، نذرش باطل است. بلى اگر در بين راه شط يا نهرى باشد كه نمى‏شود از آن عبور كرد، مگر با مركب، واجب است كه در مركب بايستد و ننشيند.

احكام حج مستحبى

‏

مسأله 1 مستحب است براى كسى كه شرايط وجوب حج را ندارد، اين كه حج كند هر وقت ممكن است و هم چنين كسى كه حج واجب را كرده مستحب است حج كند و مستحب است تكرار حج در هر سال، بلكه كراهت دارد ترك آن در پنج سال پى در پى.